مجسمه ویلو تری مدل هدیه ما

توضیحات

نگاهی به گذشته‌تان بیندازید و مراحلی را که در زندگی پشت سر گذاشته‌اید، در نظر بگیرید. زمانی را که برای اولین بار به دانشگاه رفتید، به خاطر بیاورید. آیا می‌توانستید حس دانشگاه را پیش از ورود به آن تجربه کنید؟ اگر متأهل باشید، به احتمال زیاد موافقید که نمی‌توان حس زندگی مشترک را پیش از ازدواج تصور کرد. یکی از مراحل زندگی به دنیا آوردن اولین فرزند است. مرحله‌ای که تا اتفاق نیفتد نمی‌توانید تصورش کنید. این مجسمه، درباره‌ی همین مرحله و حس آن است.
سازنده‌ی این مجسمه، خانم «سوزان لردی» (Susan Lordi) درباره‌ی اثرش می‌گوید: «لحظه‌ای که اولین فرزندم را به دنیا آوردم و پا به خانه گذاشتم کاملاً در خاطرم است. در آن لحظه حس کردم خانه‌ی خالی‌مان پر از نور شده است. حس می‌کردم وظیفه‌ای سنگین بر دوشم داشته‌ام و آن را به انجام رسانده‌ام. به نظرم زوجی که فرزندشان را به دنیا نیاورده باشند نمی‌توانند خانواده‌ای کامل باشند. این اتفاق به خودی خود هدیه‌ای لذت‌بخش است».
این مجسمه هم مثل تمام مجسمه‌های سری «ویلوتری» (Willow Tree) چهره‌ای ندارد. گویی خانم لردی با این کار می‌خواسته به مردم دنیا بگوید که فرقی نمی‌کند از چه نژاد، رنگ پوست، و فرهنگی باشید؛ احساسات‌تان مشترک است و همه‌تان می‌توانید با مجسمه‌های من ارتباط برقرار کنید. البته ممکن است قصد او از این کار به تصویر کشیدن احساسات انتزاعی بوده باشد. هر کدام از مجسمه‌های ویلوتری بدون اینکه حالت چهره‌شان مشخص باشد احساسات خود را به ما نشان می‌دهند. گویا لحظاتی از زندگی خودمان را در این مجسمه‌ها نظاره می‌کنیم و لذت می‌بریم. احساساتی که دوباره تکرار نمی‌شوند.